Het leed dat werken heet...

G'day!!!

Zo, dit was een hele tijd geleden!! Ik heb steeds wel gedacht, 'ik moet even een reisverslag schrijven', maar het kwam er maar niet van!! Maar hé, better let as net!! Dus hier weer even een verslagje van mijn avonturen!

We gaan een hele tijd terug in de tijd... 3 april was mijn laatste verslag en toen zat ik nog op de strawberry farm. Toen ik het schreef was er niet veel werk en dat scheen beter te worden. Helaas is dit niet zo gebleken, we werkten namelijk maar zo'n 10 uur per week dus ben ik deze farm na 2 weken ook weer verlaten. En de baas, genaamd Bernie, een echte Australische bogan met nog ongeveer 4 verdwaalde tanden in z'n mond, baard, bierbuik, en het gezicht op onweer... had ze niet helemaal op een rijtje daar in de bovenkamer! Tijdens het werk zat hij altijd al naar iedereen te schreeuwen en te schelden dat we ons 'bloody' job goed moesten doen en dat hij ons anders weg zou sturen! We hadden allemaal een 'bond' betaald van $250 dollar die je zou verliezen als je de farm binnen 2 weken verliet dusja dat wilde je niet natuurlijk!! Ik kan echt een boek over die man zijn uitspraken schrijven maar fijn, we waren met een grote groep backpackers wat het verblijf daar, voor de rest, wel gezellig maakte en wát een ervaring eigenlijk met zo'n mental bogan als baas haha! Het leek soms echt net big brother daar!

Maar na die 2 weken besloten dat het me gewoonweg niet genoeg opleverde en dus weg gegaan. Omdat we maar erg weinig werkten had ik genoeg tijd om ondertussen op zoek te gaan naar een andere baan. En met succes! Want toen ik de farm verliet had ik die gevonden!! Een baan als waitress in een outback cafe!! Ik was super blij, het was per uur betaald en nog goed ook! En in de bediening is natuurlijk ook niet verkeerd! Telefonisch gesolliciteerd en het voelde goed. Het outback plaatsje waar ik terecht zou komen heette St. George. 6 uur landinwaarts vanaf Brisbane en het eerstvolgende dorp is 1,5 uur rijden. Okee... haha Ik wist niet zo goed wat ik er van moest verwachten. Ik zou in ieder geval eerst nog een weekje in Brisbane verblijven en daarna op naar St. George. Mijn week in Brisbane heb ik nog wel mijn best gedaan om daar een baan te vinden omdat mijn voorkeur uit ging naar een baan in een stad of aan de kust. Daarnaast ook veel op stap geweest, gefeest en dus nog een beetje genoten van de vrijheid haha!! Brisbane is ook echt een leuke stad! Het geeft me een beetje hetzelfde gevoel als Groningen. Een dorpsgevoel in een grote stad!! Maarja het belangrijkste was geld verdienen nu, dus vertrok ik op maandag 18 april richting St. George.

's Ochtends 07:30 stapte ik op de bus richting St. George en 's middags om 16:00 kwam ik aan. Ik vond het best spannend. Je zit toch alleen in een bus op weg naar wat?.. Als ik om me heen keek zag ik niet veel.. het was één grote droge vlakte! Zo nu en dan een kangaroo die langs springt, een cactus.. Dit is de outback! Ik had een paar keer met Claire, mijn baas (zodra ik haar kende, Cruella de Vil), gebeld van te voren en zij zou me komen ophalen vanaf de busstop. Maar ik had geen idee wie het was natuurlijk.. al met al een spannende ervaring! Maar tegelijk toch ook wel vet! Na een lange busreis stond Claire me op te wachten bij de bushalte! Ik werd gelijk omhelsd en ik voelde me welkom! Claire had huisvesting voor me geregeld en daar zou ze me heen brengen. We gingen eerst nog even langs de zaak voor ik naar mijn nieuwe huis werd gebracht. Het café is een leuk schattig café met zo'n 10 tafels binnen en nog 6 buiten. Niet zo groot dus! Tegelijk hebben we ook nog van alles te koop zoals huisdecoratie, kruiden, kookgerei etc... Het zag er leuk uit! Claire zette me af bij mijn nieuwe thuis en morgen zou mijn eerste dag zijn!!
Thuis aangekomen ontmoette ik mijn nieuwe huisgenoten, Pippa en Laura, twee meiden afkomstig uit St. George die nu op hunzelf woonden! En.. daar was de derde huisgenoot! Een jong kitten, Frankie! Haha... Gezien mijn voorliefde voor katten was ik hier natuurlijk heel erg blij mee, not! (sorry Rixt en Jildou :-p) Laura en Pippa moesten beide weg die avond dus ik had gezellig het huis alleen met Frankie!! Kon nog eens gezellig worden! ;-) Ik ben maar vroeg op bed gegaan en daar vond ik nog een welkomstcadeau, lees; uitwerpsel, van Frankie naast m'n bed! Welkom en welterusten!

De volgende dag mijn eerste werkdag... pff, dit was nog even flink aanpoten zeg. Er wordt gelijk veel van me verwacht en er wordt weinig uitgelegd. Claire, mijn baas, blijkt tijdens het werk ook een stuk minder aardig dan aan de telefoon en buiten werktijd. Wat ook een dingetje is, en waar ik moeite mee heb is de Australian Slang, het australische outback accent. Ik kan me prima redden in het engels en mensen verstaan mij prima, alleen andersom moet ik vaak 2 keer vragen hoe en wat! Ik besluit gewoon keihard te werken en m'n best te doen en meer kan ik niet doen ;-) Bovendien vinden de klanten het reuze interessant zo'n meisje vanuit Nederland in hun dorp aan het werk! Ik werk van 8 tot 4:30 en dan zit de eerste dag erop. 's avonds kom ik thuis en vertelt Laura me even tussen neus en lippen door dat Frankie (de kat) dood is. Ik zei; dood?!?! Hoe dat zo... 'Oh ja die heb ik vermoord, het kwam me eigenlijk toch niet zo goed uit en ik kon er eigenlijk niet voor zorgen. Dus heb ik hem met een schep op de kop geslagen'... Ik stond echt met de bek vol tanden!! Ze begreep niet dat ik zo geschokt was! Pippa snapte ook mijn ongeloof niet! ANYWAY, WELCOME IN THE OUTBACK haha!! Voor hun de normaalste zaak van de wereld blijkbaar...

De rest van de week gaat ongeveer het zelfde op het werk en op zaterdag om 13:00 heb ik weekend! Lekker!! 's middags ga ik met Laura mee naar de plaatselijke rugby om wat mensen te ontmoeten! Erg leuk! De dag erna ben ik mee geweest naar een housewarming waar ik heb geleerd hoe de 'echte' australiërs zuipen haha! Om 11 uur 's ochtends werd me een rum-cola in de handen gedrukt en dit ging de rest van de dag/nacht zo door! Cheers mates! Erg gezellig gehad!

De volgende week op werk ging het al steeds beter alleen Claire had echt duidelijk geen zin om dingen 2 keer te moeten herhalen en het belangrijkste, geen geduld. Ze bleef tegen me snauwen en ik kreeg de regel mee dat ik niet meer over Nederland mocht praten want ik was nu hier. Nouja... duidelijk! En dit ging eigenlijk al vanaf het begin zo.. Op woensdag heb ik haar (met knikkende knieën) gezegd dat ik het echt niet langer pikte als ze zo tegen me bleef snauwen etc. Ik weet van mezelf, ik kan hard werken en deed echt m'n best dus een beetje respect van de andere kant mocht ik hoop ik toch wel verwachten. Je bent helemaal alleen in the middle of the nowwhere, komt in een nieuwe werk/woon omgeving met een moeilijk, nieuw accent. Dit kost natuurlijk tijd om te leren. Ook mijn collega's hadden geen begrip voor het gedrag van Claire... A fijn, op vrijdag wilde Claire nog even met me praten na het werk en heeft ze me een 'soort van' ontslagen! Ze gedraagde zich opeens als een zacht gekookt ei en zei dat ze me echt een 'lovely girl' vond maar dat er een taal barriére was en ze geen tijd had om mij alles uit te leggen en het daarom dus misschien beter voor mij en haar zou zijn als ik een andere baan zou zoeken in de stad. Ze zei je engels is perfect, maar helaas niet voor in de outback. Ik baalde natuurlijk omdat ik het gevoel had dat ik niet 100% de kans had gekregen om het te leren maar was ook een klein beetje opgelucht.. Ik zie het als een mooie ervaring en heb er veel van geleerd. DIKKE DOEI Claire en St. George! Tot nooit meer ziens!!

Terug naar Brisbane en wéér opnieuw op zoek naar een baan. Dat was natuurlijk wel echt balen maar ik was echt heel blij terug te zijn in Brisbane! Elin, een meisje uit Zweden, was hier, daar was ik mee van de farm gekomen in Brisbane en kan ik het heel erg goed mee vinden! En nu zouden we beide op zoek naar een baan in Brissie! Das leuk! Laura mijn huisgenoot bood gelijk hulp aan na mijn ontslag om woonruimte te vinden in Brisbane en zo kon ik terecht bij Will en Henry. 2 broers opgegroeid in St. George maar nu beide wonend in Brisbane! Echt super en zo aardig dat ik daar terecht kon! Ik kon hier voor een prikkie terecht, wat weer goed was voor de financiën natuurlijk!

Uiteindelijk heb ik een aantal weken voor een charity gewerkt. 'Wildlife Shelter' Ik moest collecteren. Je staat zeg maar op straat in shopping malls en vraagt mensen of ze nog wat over hebben voor 'the wildlife shelters'. Je krijgt uiteindelijk 50% van de opbrengst van die dag. Hier hebben we;
* Tony, the Big Boss, geen tanden, rookt een pakje per dag, ziet zichzelf en heeft praat als een grote zakenman. Woont in het 'kantoor'. Een sta-caravan met een grote geld-tel machine.
* Tracey, the driver 1, 45 jaar ongeveer, piercings all over the place, tattoo's all over the place, rookt een pakje per dag, zwaar leven en heel veel zelfmedelijden.
* Jason, the driver 2, 45 jaar maar denkt dat ie 20 is, tattoo's all over the place, een hele stoere zonnebril die hij nooit afdoet, altijd dezelfde kleding aan en rookt ook een pakje per dag.
* Jo, the driver 3, 50 jaar, paarse dip dye in haar pornoblonde haar, gebruikt leggings als broek, en nee daar heeft ze het figuur niet (meer) voor, rookt ook een pakje per dag.

Als je een beetje beeldend vermogen hebt dan kun je nagaan dat ik deze mensen uiterst serieus nam en zo ook deze baan. Maar fijn, dit was een manier om snel aan geld te komen om weer verder te reizen en zo besloten Elin, Veronica (uit Italië) en ik dit te gaan beginnen! En jawel, dit is by-far het meest hersens dodende werk wat ik ooit heb gedaan!! De hele dag, "Hello, how are you? Any coins left for the wildlife shelters?'', en dat zo'n 500 keer per dag. Ik heb het een paar weken gedaan, lees;volgehouden, en heb me vaak afgevraagd of het allemaal wel legaal was. Maarja, ik had weinig keuze!! Want echt makkelijk was het niet, een baan vinden! Samen met nog zo'n 10 andere backpackers deden we dit. En ik heb er uiteindelijk goed geld mee verdiend. We verzamelden 's ochtends om 7 uur en dan werd je door een van de drivers naar je plek gereden. Daar stond je dan de hele dag te collecteren en vervolgens werd je rond 17:30 weer opgehaald. Op een zondag was ik samen met Veronica, Elin en the Pokémon (een klein chinees meisje, die altijd in niet-matchende fluoriserende trainingspakken liep en dus noemen we haar the Pokémon) met Tracey onderweg naar de Sunshine Coast. Nadat Tracey zelf al oververhit was geraakt van de 20 sigaretten die ze had gerookt onderweg, was de auto dat inmiddels ook. Dit resulteerde in het beeld van 4 backpackers achter een auto, drukkend, langs de highway! Dit is hoe ik mezelf had gezien toen ik droomde over Australië! haha! Tracey had geen geld om haar auto te laten maken dus probeerde ze dit zelf. Ze zag er als een ware monteur uit met haar tattoo's en haar zoveelste sigaret maar helaas.. de auto deed het niet!! Toen Tracey begon te huilen was het voor ons mooi geweest.. we besloten maar een doos Goon (goedkope wijn, 4 liter voor 10 dollar) te kopen en ons te bezatten. Werken werd het vandaag toch niet meer en we zaten vast op het benzine station waar we de auto naar toe hadden gedrukt. Uiteindelijk echt een super geinige dag geweest haha waar we achteraf erg om hebben gelachen! De kater de volgende dag was minder ;-) haha..

Na al die weken van het charity werk was daar dan eindelijk de laatste dag!! En wat heb ik een fantastische tijd in Brisbane gehad! Ik heb zoveel leuke mensen ontmoet van over de hele wereld, vaak op stap en genoten van het backpackers wereldje! Uiteindelijk nog best moeilijk dan om weer te vertrekken!! Natuurlijk afscheid moeten nemen van Elin en alle andere vrienden de ik heb gemaakt. Elin is toch een vriendin geworden waar ik de afgelopen maanden mee heb opgetrokken en door alle struggles van banen zoeken, werken, en katers van de goon, ben gegaan. Ik hoop haar echt nog eens te zien en wie weet eens een roadtrip naar Zweden! Het staat in ieder geval op de planning!!

Het werkleven is niet altijd over rozen gegaan maar wat heb ik, ondanks dat, genoten van alle gekke ervaringen, belevenissen en avonturen!! En wat een geweldige mensen heb ik ontmoet!! En ik heb de Australische cultuur mogen beleven door met locals te wonen en in de outback te hebben gewerkt. En natuurlijk de bogans als bazen... once in a life time experience!!

Nu inmiddels alweer 2 weken on the road en reizen we het stuk van Sydney tot Cairns! Dit doe ik samen met Elise en sinds gister joint Kenneth ons! Beide uit Nederland. Dit is toch wel echt weer heel erg genieten en dit is HET!!! Vrijheid, blijheid!! Hier heb ik voor gewerkt en heb ik al die k*t baantjes gedaan!! Werkelijk waar, er is niks beters. Ik realiseer me dat mijn terugvlucht steeds dichterbij komt maar hier wil ik nog niet teveel aan denken!! Nu nog volop aan het genieten met nog mooie dingen in het vooruitzicht. Aankomende zaterdag gaan we met een tour naar Fraser Island. Ook staat Whitsundays, Ayers rock en het Great Barrier Reef nog op de planning!! Al met al, nog genoeg om mijn laatste weken mee te vullen!!

Ik zal zeker proberen nog een verslag te plaatsen van mijn belevenissen aan de oostkust maar beloof niks!! Deze heeft ook even op zich laten wachten!! ;-)

Hopelijk daar in Nederland ook nog steeds alles onder controle :) De zomer zit er aan te komen! Hier is het inmiddels winter en is de gemiddelde temperatuur zo'n 22 graden overdag! Maar meer naar het noorden zal dat weer warmer worden! Erg vervelend dus.... haha :-p

He mensen, een dikke tût en de groeten vanaf the bright side of life!!

xxxx